Santa Fé

Opuntiacactus
Blauwvoetgent

Onze laatste volledige dag op de Galapagoseilanden begon met een landing op Santa Fé, een klein eiland ongeveer 20 km ten zuidoosten van Santa Cruz. De landing op Sante Fé is op een strandje in het noordoosten van het eiland. We voeren met de zodiac eerst langs een hoge landtong waarop veel cactussen stonden en deze nog vrij jonge blauwvoetgent.

Bruine Pelikaan Santa Fé

Deze dag begon nogal bewolkt, het was wel warm. Toen we net op Santa Fé stonden begon het zelfs een beetje te miezeren. Terwijl de eerste personen van ons groepje hun regenjassen tevoorschijn haalden vertelde Maja dat het meestal al weer droog is voordat je de regenjas aan hebt. En dat was inderdaad het geval.

Zeeleeuwen

Op het strand zaten een heleboel zeeleeuwen. Er was ook een groepje jonge zeeleeuwtjes die in deze ondiepe baai veilig de omgeving konden verkennen.



Ook tussen de rotsen op het eiland lagen op veel plaatsen zeeleeuwen.

Kleine galapagosspotlijster Darwinvink

Opuntiacactussen

Opuntiacactus

Deze schijfcatussen kunnen uitgroeien tot metershoge bomen, soms wel tot 10 meter hoog. De Galapagoseilanden zijn de enige eilanden in het tropische deel van de Stille Oceaan waar geen palmbomen groeien. Het droge klimaat op de eilanden is niet geschikt voor palmbomen.

Santa Fé landleguanen

Landleguanen leven alleen en hebben een eigen territorium. De vruchten van de opuntia cactusbomen zijn hun belangrijkste voedsel en hun territorium bevat dus minstens één cactusboom. De kans om een landleguaan te zien is dan ook groot als je naar de stam van de cactusbomen kijkt. Daar zit er vaak een in de buurt.



Onze gids Maja herkende deze leguaan aan zijn 'zoenmondje'. Volgens haar leefde dit beest al jaren op dit deel van het eiland.



De Santa Fé landleguaan is een aparte ondersoort van de landleguaan. Ze lijken sprekend op de andere landleguaan, ze zijn alleen wat geler van kleur. Inclusief staart worden ze bijna een meter lang.

Lavahagedis

De lavahagedis is veel kleiner dan de landleguaan. De totale lengte inclusief staart is een kleine 20 cm. De mannetjes hebben een groter territorium dan de vrouwtjes. De territoria van mannetjes en vrouwtjes kunnen overlappen. Maar tegenover een ander mannetje zal de lavahagedis zijn territorium verdedigen door zich dreigend op te stellen of te vechten.




Nergens lagen zoveel zeeleeuwen op het strand als hier op het relatief kleine strand van Santa Fé. Soms schijnen het er zoveel te zijn dat de landing moet worden afgeblazen. Dat was bij ons gelukkig niet het geval.
Het grote vrouwtje op de foto hierboven was hoogzwanger. Je kon de kleine zien bewegen in haar buik.


Sally Lightfoot krab

Uiteindelijk moesten we weer de zodiac in om terug te gaan naar de boot. Op de achtergrond speelden de jonge zeehonden gewoon door in het water.



Langs de hoge landtong met de opuntia cactusbomen zijn we teruggevaren naar de boot. Een geplande snorkelsessie in deze baai kon niet doorgaan omdat er de laatste tijd regelmatig grote haaien rondzwommen in het gebied.

Blauwvoetgenten


Terwijl we van Santa Fé naar Plaza Sur voeren werden we omringd door een school van honderden dolfijnen. Uit het niets doken ze op en een paar minuten later waren ze ook plotseling weer verdwenen.

Fregatvogels en maanvis

Mannetje
Vrouwtje

Tijdens de overtocht zaten er een aantal fregatvogels op de boot. Een mannetje met leeggelopen keelzak en een vrouwtje met de witte borstvlek. Hieronder een maanvis die bij toeval op de foto is gekomen. Hij zwom langs op het moment dat de dolfijnen in de buurt waren. Opvallend: de maanvis heet in het Engels sunfish.

Maanvis

Genovesa- Darwin Bay (2)

Fregatvogels

Na North Seymour opnieuw een eiland waar fregatvogels zaten te broeden. Hierboven een paar jonge vogels.

Mannetje zonder opgeblazen keelzak

Vrouwtje


Juveniel in de lucht



Op sommige foto's lijkt het alsof de pluizige kuikens zowat geplet worden door hun ouders. We zien hier zowel een vrouwtje als een mannetje op een kuiken zitten. Ze nemen dus allebei een deel van de zorg voor hun rekening.

Kuiken fregatvogel

In de struiken rond het strand zaten de fregatvogels en de roodpootgenten door elkaar.

Roodpootgenten

Roodpootgent

Genovesa is de beste plek op de Galapagoseilanden om de roodpootgent te zien. Rond het strand van Darwin Bay zaten er inderdaad heel veel. Later zouden we ze ook nog zien bij een landing op een andere plek op dit eiland. Zoals de naam al zegt, ze zijn te herkennen aan hun rode poten. Verder hebben de volwassen vogels een blauwe snavel. Een deel van de vogels is wit met een paar zwarte veren, andere vogels zijn bruin. Het zijn twee verschillende verschijningsvormen die niets te maken hebben met de leeftijd van de vogel. Ze zaten hier tussen de fregatvogels te broeden. Op de eerste foto hierboven zitten beide varianten door elkaar.



De jonge roodpootgent op de foto boven heeft nog niet de rode poten en de blauwe snavel, maar lijkt verder al aardig op de volwassen vogels. Dat kan niet gezegd worden van de pluizige kuikens. Het heeft wel iets aandoenlijks om te zien hoe deze bolletjes dons om zich heen kijken.

Kuiken roodpootgent




Hieronder een zaluwstaartmeeuw die zich niets aantrekt van Arjan's aanwezigheid op een meter afstand.



Hieronder twee mangrovezangers. Boven het mannetje, onder het vrouwtje.

Mannetje
Vrouwtje

Bij het uiteinde van het strand zagen we hoe het vloed werd.



Dat ging nogal snel, de inham op de foto stroomde in een paar minuten vol. Een jonge zwaluwstaartmeeuw keek vanaf een rotsblok toe hoe de boel vol stroomde.

Lavameeuw

De lavameeuw is de meest zeldzame meeuw ter wereld. Ze zijn endemisch voor de Galapagoseilanden en komen ook daar maar op een paar plaatsen voor. Heel bijzonder dus om een koppeltje van deze vogels zo vlak voor je neus te zien zitten. Naar schatting zijn er tussen de 300 en 400 broedparen van deze vogel. De aantallen lijken de laatste jaren licht toe te nemen, toch is deze vogel nog steeds bedreigd in zijn voortbestaan.

Lavameeuwen

De volgende beesten waren bij vrijwel elke landing te zien. De bruine pelikaan, de zeelguaan en de Sally Lightfoot krab. De zeeleguanen waren op dit eiland opvallend klein en donker. Van de bruine en rode vlekken die ze op andere eilanden hebben was vrijwel niets te zien.

Bruine pelikaan
Zeeleguaan
Sally Lightfoot krab
Ook de geelkruinkwak kwamen we vaker tegen.
Jonge geelkruinkwak

Aan alle mooie dingen komt een eind, dus ook aan deze landing op het strand bij Great Darwin Bay op het eiland Genovesa. Later die dag volgde er nog een tweede landing op dit eiland.



Op de ligt onze boot links achteraan (het kleine bootje). Met de zodiac gingen we terug naar de boot.