Op de eerste foto het piepkleine Isla Mosquera dat tussen North Seymour (punt links) en Baltra (verhoging rechts) ligt. Dit zanderige eilandje hebben we niet bezocht.
North Seymour
Het eerste eiland dat we hebben bezocht was North Seymour. Dit eiland ligt op slechts 1,5 km van Baltra waar we aan boord waren gegaan. Er wonen geen mensen op het eiland. Het eiland is vlak en droog. De begroeiing bestaat vooral uit struiken die met weinig water toe kunnen. Het eiland is qua uiterlijk niet erg spectaculair, maar de dieren die er leven maken het tot één van de interessantere eilanden van de groep.
Sally Lightfoot krab
Bruine pelikaan
Aan land zagen we meteen onze eerste Sally Lightfoot krabben en een bruine pelikaan. Deze krabben en vogels komen op vrijwel elk eiland voor, we hebben ze dus nog vaak teruggezien.
Zwaluwstaartmeeuw
Deze meeuw komt alleen voor op de oostelijke Galapagoseilanden en een eiland voor de kust van Colombia. Opvallend is vooral de rode ring rond de ogen en het zwarte hoofd. Deze kenmerken zijn alleen te zien gedurende de broedperiode. De rest van het jaar hebben ze een witte kop en een zwarte ring rond de ogen.
Fregatvogels
FregatvogelsOp de foto hierboven een heleboel fregatvogels in de bomen en struiken.
Kenmerkend voor de fregatvogel is de rode keelzak van de mannetjes. Met deze keelzak proberen ze vrouwtjes te imponeren. Hierboven een vrouwtje dat zwartwit is. Een jaar eerder in Hawaii hebben we ook fregatvogels gezien. Dat waren vooral vrouwtjes en geen enkele mannelijke vogel liet daar zijn keelzak zien. Om succes te hebben bij de vrouwtjes moeten ze minimaal het begin van een nest hebben gebouwd.
Aanvankelijk zien de kuikens er nogal pluizig uit.
Hier wordt een al wat ouder kuiken gevoerd door één van zijn ouders.
Hier een paar jonge vogels. Ze hebben nog niet de zwarte kop en de keelzak van de mannetjes is er ook nog niet.
Aan de schaduwen op de foto rechts kun je zien hoe dicht je bij de vogels kon komen. Voor bijna alle grotere vogels op de Galapagoseilanden geldt dat ze nooit hebben geleerd om de mens als bedreiging te zien. Ze blijven dus gewoon zitten als je er rustig langs loopt. Voor toeristen gelden er wel regels voor het benaderen van de beesten. Je moet, indien mogelijk, een paar meter afstand houden en je mag de beesten niet aanraken.
Landleguanen op North Seymour
GalapagoslandleguaanWe waren nog maar net van de boot toen we onze eerste landleguaan op North Seymour zagen. De populatie die hier leeft is afkomstig van het eiland Baltra waar we eerder die dag aankwamen. Op Baltra was een Amerikaanse basis gevestigd die het Panamakanaal moest verdedigen. Om te voorkomen dat de leguanen daardoor zouden uitsterven op Baltra zijn er een aantal uitgezet op North Seymour. Mede door het succesvolle bestrijden van de ratten heeft zich op North Seymour inmiddels een gezonde populatie leguanen gevestigd. Op Baltra was de soort in 1954 uitgestorven. Het Charles Darwin Research Station heeft een fokprogramma opgezet met de leguanen van North Seymour en in de jaren 90 zijn ze weer uitgezet op Baltra. Vandaar dat wij eerder die dag een leguaan op Baltra konden aantreffen.
Ze hebben een goede schutkleur. Soms zie je ze pas als je er bijna bovenop staat.
Hieronder een leguaan die in een struik geklommen was.
Er lagen ook nog ergens de resten van een dode leguaan. De brede mond blijkt dus vol met tanden te zitten.
Bij de levende exemplaren lijkt het alsof ze allemaal glimlachen.
Hoewel het eiland erg droog en dor is, schijnen er toch zo'n 2500 leguanen te leven op dit kleine eilandje.
De vruchten van deze schijfcactussen vormen het favoriete maaltje van de leguanen. Vaak zie je onder zo'n plant een leguaan zitten die rustig afwacht tot er een vrucht op de grond valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten