Blauwvoetgent
Onze laatste volledige dag op de Galapagoseilanden begon met een landing op Santa Fé, een klein eiland ongeveer 20 km ten zuidoosten van Santa Cruz. De landing op Sante Fé is op een strandje in het noordoosten van het eiland. We voeren met de zodiac eerst langs een hoge landtong waarop veel cactussen stonden en deze nog vrij jonge blauwvoetgent.
Bruine Pelikaan Santa Fé
Deze dag begon nogal bewolkt, het was wel warm. Toen we net op Santa Fé stonden begon het zelfs een beetje te miezeren. Terwijl de eerste personen van ons groepje hun regenjassen tevoorschijn haalden vertelde Maja dat het meestal al weer droog is voordat je de regenjas aan hebt. En dat was inderdaad het geval.
Zeeleeuwen
Op het strand zaten een heleboel zeeleeuwen. Er was ook een groepje jonge zeeleeuwtjes die in deze ondiepe baai veilig de omgeving konden verkennen.
Ook tussen de rotsen op het eiland lagen op veel plaatsen zeeleeuwen.
Kleine galapagosspotlijster Darwinvink
Opuntiacactussen
OpuntiacactusDeze schijfcatussen kunnen uitgroeien tot metershoge bomen, soms wel tot 10 meter hoog. De Galapagoseilanden zijn de enige eilanden in het tropische deel van de Stille Oceaan waar geen palmbomen groeien. Het droge klimaat op de eilanden is niet geschikt voor palmbomen.
Santa Fé landleguanen
Landleguanen leven alleen en hebben een eigen territorium. De vruchten van de opuntia cactusbomen zijn hun belangrijkste voedsel en hun territorium bevat dus minstens één cactusboom. De kans om een landleguaan te zien is dan ook groot als je naar de stam van de cactusbomen kijkt. Daar zit er vaak een in de buurt.
Onze gids Maja herkende deze leguaan aan zijn 'zoenmondje'. Volgens haar leefde dit beest al jaren op dit deel van het eiland.
De Santa Fé landleguaan is een aparte ondersoort van de landleguaan. Ze lijken sprekend op de andere landleguaan, ze zijn alleen wat geler van kleur. Inclusief staart worden ze bijna een meter lang.
Lavahagedis
De lavahagedis is veel kleiner dan de landleguaan. De totale lengte inclusief staart is een kleine 20 cm. De mannetjes hebben een groter territorium dan de vrouwtjes. De territoria van mannetjes en vrouwtjes kunnen overlappen. Maar tegenover een ander mannetje zal de lavahagedis zijn territorium verdedigen door zich dreigend op te stellen of te vechten.
Nergens lagen zoveel zeeleeuwen op het strand als hier op het relatief kleine strand van Santa Fé. Soms schijnen het er zoveel te zijn dat de landing moet worden afgeblazen. Dat was bij ons gelukkig niet het geval.
Het grote vrouwtje op de foto hierboven was hoogzwanger. Je kon de kleine zien bewegen in haar buik.
Sally Lightfoot krab
Uiteindelijk moesten we weer de zodiac in om terug te gaan naar de boot. Op de achtergrond speelden de jonge zeehonden gewoon door in het water.
Langs de hoge landtong met de opuntia cactusbomen zijn we teruggevaren naar de boot. Een geplande snorkelsessie in deze baai kon niet doorgaan omdat er de laatste tijd regelmatig grote haaien rondzwommen in het gebied.
Blauwvoetgenten
Terwijl we van Santa Fé naar Plaza Sur voeren werden we omringd door een school van honderden dolfijnen. Uit het niets doken ze op en een paar minuten later waren ze ook plotseling weer verdwenen.
Fregatvogels en maanvis
MannetjeVrouwtje
Tijdens de overtocht zaten er een aantal fregatvogels op de boot. Een mannetje met leeggelopen keelzak en een vrouwtje met de witte borstvlek. Hieronder een maanvis die bij toeval op de foto is gekomen. Hij zwom langs op het moment dat de dolfijnen in de buurt waren. Opvallend: de maanvis heet in het Engels sunfish.
Maanvis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten