Fregatvogels


Na North Seymour opnieuw een eiland waar fregatvogels zaten te broeden. Hierboven een paar jonge vogels.



Juveniel in de lucht



Op sommige foto's lijkt het alsof de pluizige kuikens zowat geplet worden door hun ouders. We zien hier zowel een vrouwtje als een mannetje op een kuiken zitten. Ze nemen dus allebei een deel van de zorg voor hun rekening.

In de struiken rond het strand zaten de fregatvogels en de roodpootgenten door elkaar.


Roodpootgenten


Genovesa is de beste plek op de Galapagoseilanden om de roodpootgent te zien. Rond het strand van Darwin Bay zaten er inderdaad heel veel. Later zouden we ze ook nog zien bij een landing op een andere plek op dit eiland. Zoals de naam al zegt, ze zijn te herkennen aan hun rode poten. Verder hebben de volwassen vogels een blauwe snavel. Een deel van de vogels is wit met een paar zwarte veren, andere vogels zijn bruin. Het zijn twee verschillende verschijningsvormen die niets te maken hebben met de leeftijd van de vogel. Ze zaten hier tussen de fregatvogels te broeden. Op de eerste foto hierboven zitten beide varianten door elkaar.

De jonge roodpootgent op de foto boven heeft nog niet de rode poten en de blauwe snavel, maar lijkt verder al aardig op de volwassen vogels. Dat kan niet gezegd worden van de pluizige kuikens. Het heeft wel iets aandoenlijks om te zien hoe deze bolletjes dons om zich heen kijken.






Hieronder een zaluwstaartmeeuw die zich niets aantrekt van Arjan's aanwezigheid op een meter afstand.

Hieronder twee mangrovezangers. Boven het mannetje, onder het vrouwtje.


Bij het uiteinde van het strand zagen we hoe het vloed werd.

Dat ging nogal snel, de inham op de foto stroomde in een paar minuten vol. Een jonge zwaluwstaartmeeuw keek vanaf een rotsblok toe hoe de boel vol stroomde.

Lavameeuw


De lavameeuw is de meest zeldzame meeuw ter wereld. Ze zijn endemisch voor de Galapagoseilanden en komen ook daar maar op een paar plaatsen voor. Heel bijzonder dus om een koppeltje van deze vogels zo vlak voor je neus te zien zitten. Naar schatting zijn er tussen de 300 en 400 broedparen van deze vogel. De aantallen lijken de laatste jaren licht toe te nemen, toch is deze vogel nog steeds bedreigd in zijn voortbestaan.

De volgende beesten waren bij vrijwel elke landing te zien. De bruine pelikaan, de zeelguaan en de Sally Lightfoot krab. De zeeleguanen waren op dit eiland opvallend klein en donker. Van de bruine en rode vlekken die ze op andere eilanden hebben was vrijwel niets te zien.



Ook de geelkruinkwak kwamen we vaker tegen.

Aan alle mooie dingen komt een eind, dus ook aan deze landing op het strand bij Great Darwin Bay op het eiland Genovesa. Later die dag volgde er nog een tweede landing op dit eiland.

Op de ligt onze boot links achteraan (het kleine bootje). Met de zodiac gingen we terug naar de boot.


Geen opmerkingen:
Een reactie posten