Onderweg naar onze volgende bestemming, de Inca cirkels van Moray, hadden we steeds uitzicht op de Urubamba bergketen.
De besneeuwde top is van de bijna 5900 meter hoge berg Veronica. De berg heeft ook heel veel andere namen, de mooiste is wel Willka Weqe ('heilige traan').
De Inca cirkels van Moray
De chauffeuse bleef weer in de buurt van de ingang op een bankje wachten terwijl wij ruim de tijd hadden om deze cirkels te bekijken. Men spreekt ook wel van de magische cirkels van Moray. Lang was onduidelijk wat de functie van deze cirkels was geweest. De eerste foto is bij de ingang gemaakt. De route langs de cirkels ging via goed onderhouden paden. Het was onze eerste excursie op een hoogte van 3500 meter. Dat betekende rustig aan lopen om de hoogteverschillen te overbruggen.
De eerste cirkel die we zagen was een beetje gehavend. De cirkelvormen waren echter nog goed te herkennen. Moray wordt gezien als een landbouwkundig experiment van de Inca's. Met de terrassen konden ze flinke temperatuurverschillen creëren, waardoor er verschillende gewassen verbouwd konden worden.
Hier was iemand zo vriendelijk om ons samen op de foto te zetten.
Op de foto hierboven is een stuk te zien dat is gestut. Zware regenval enkele jaren geleden is de oorzaak van deze verzakking.
Wij waren hier in de droge tijd, op foto's uit de regentijd ziet het er allemaal veel groener uit.
Trappen
Hier een paar details. Op de foto hierboven zie je de trappen om van het ene naar het andere niveau te klimmen. De betekenis van de rechthoeken heb ik niet kunnen achterhalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten