Op de laatste volledige dag in het oerwoud moesten we opnieuw vroeg uit de veren. Al om 5 uur zaten we in de boot die ons naar de plek bracht waar we de eerste dag aan boord waren gegaan. Vervolgens was het een klein stukje lopen naar een bos met moriche palmen waar zich vroeg in de ochtend vaak grote groepen papegaaitjes en ara's verzamelen.
>
Blauwgele ara
Blauwgele araDe blauwgele ara is een grote papegaaiensoort die voorkomt in een groot deel van het Amazonegebied en dus ook in zuidoost Peru. Met hun krachtige snavel kunnen ze noten kraken. Verder eten ze fruit, nectar en jonge knoppen van bomen en planten. Ze zitten meestal hoog in de bomen. Daardoor is het vrij lastig om ze vanaf de grond te fotograferen.
Roodbuikara
RoodbuikaraDeze vogels zijn wat kleiner dan de blauwgele ara. Ze hebben hun nesten in holtes van dode moriche palmbomen. Vooral 's morgens vroeg verzamelen ze zich in grote aantallen rond deze boomresten. Ook bij deze soort zijn de foto's van matige kwaliteit vanwege de afstand die nog groter was dan bij de blauwgele ara. De rode buik is op geen enkele foto te zien. Verder zijn de vogels grotendeels groen en blauw.
Na het bezoek aan de papegaaien zijn we met de boot teruggevaren naar de lodge.
Een dag eerder hadden we ook al veel gieren op deze plek gezien. Op de foto is het niet te zien, maar het waren twee soorten gieren. De zwarte gier en de grote geelkopgier.
We zagen ook weer een reuzenotter in het meer zwemmen en voor onze kamer zat een grote spin die twee poten miste.
Sandoval Lake Lodge
Deze Eco Lodge aan het prachtige Sandoval Lake werd ten tijde van ons bezoek gerund door een dame die zich voorstelde als "Erica from South America". Ze was Venezolaanse, maar zoals veel van haar landgenoten is ze gevlucht naar het buitenland. Het was een fantastische gastvrouw. Ze begroette ons na de lange tocht met een drankje en legde uit hoe het allemaal werkte in de lodge. Het stopcontact in onze kamer werkte niet goed, ze loste dat op door de stopcontacten in haar kantoor beschikbaar te stellen ("daar kun je toch alleen maar oud papier jatten"). De laatste ochtend moesten we al rond 5 uur vertrekken om op tijd op het vliegveld in Puerto Maldonado te zijn. Erica stond ondanks het vroege tijdstip klaar met ontbijtpakketjes voor onderweg en om afscheid te nemen. Ze heeft ons het een en ander verteld over haar leven in Venezuela en de toestand waarin het land verkeerd.
De voorzieningen in de lodge waren nogal basic, vanwege de strenge regels voor activiteiten in het natuurgebied mogen ze geen grote verbouwingen doen om de zaak op te knappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten